Ιερά Μνήμη τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰσαὰκ Ἀττάλλα..Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Εφραίμ

 

Ιερά Μνήμη τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰσαὰκ Ἀττάλλα
Δωδέκατη Ἐπέτειος Ἀναπαύσεως
Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Εὐφραίμ
Ἱερὸς Ναὸς Ἁγίου Γεωργίου Χαματούρας, 16 Ἰουλίου 2010

---

 

Να Εἶσαι Γενναῖος

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν.

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Συγκεντρωθήκαμε σήμερα ἐδῶ, γιὰ νὰ προσευχηθοῦμε καὶ νὰ τελέσουμε ζωντανὸ μνημόσυνο γιὰ τὸν ὁσιώτατο Μοναχὸ Ἰσαάκ, μετὰ δώδεκα ἔτη ἀπὸ τὴν κοίμησή του. Ἔζησε διὰστηματικὰ σὲ τοῦτο τὸ Ἱερὸ Μοναστήρι, ἀσκήθηκε ἐντατικῶς, καὶ ἔπειτα, ὑπὸ τὸ βάρος τῶν ἱστορικῶν συγκυριῶν, ἀναχώρησε γιὰ νὰ συνεχίσει τὸν ἀγῶνα του στὸ Ἅγιον Ὄρος.

Τοῦτο τὸ μνημόσυνο εἶναι ἁρμόδιο καὶ ὠφέλιμο δι᾿ ἐμᾶς· διότι μᾶς βοηθεῖ νὰ θυμηθοῦμε τοὺς ὁσίους καὶ ἀσκητὲς ποὺ ἔζησαν, ἀσκήθηκαν, καὶ ἀφιέρωσαν ὅλη τους τὴν ὕπαρξη στὸν Κύριο — ὥστε ἐμεῖς, οἱ πιστοί, νὰ γνωρίσουμε τὴν οὐσία τοῦ μοναχισμοῦ, τὸ ἀληθινὸ του νόημα, τὸν λόγο τῆς ὑπάρξεώς του στὸν κόσμο.

Ὁ μοναχισμὸς ἀναπτύχθηκε ἰσχυρῶς ἀπὸ τὸν 4ο αἰῶνα, ὅταν πλέον οἱ διωγμοὶ εἶχαν λήξει, καὶ ὁ Μ. Κωνσταντῖνος ἐστερέωσε τὴ Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία. Τότε, πολλοὶ ἔγιναν Χριστιανοὶ ἐκ συμφέροντος, κατά τὴν πίστη τοῦ ἄρχοντός τους. Ἀποτέλεσμα; Ἡ πνευματικὴ ζωή ψυχράνθηκε. Κάποιοι ὅμως, ἀληθινοὶ ζηλωταὶ, ἐπόθησαν τὴν ἀκρίβεια τοῦ Εὐαγγελίου, μιμούμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦ Χριστόν, τηρῶντας τὰς ἐντολὰς Του. Γι᾿ αὐτὸ ἔφυγαν ἀπὸ τὶς πόλεις καὶ τὸ κοσμικὸ φρόνημα, ἀναζητώντας ἡσυχία· ὅχι μόνον ἐξωτερική, ἀλλὰ κυρίως ἐσωτερική: τὴν κάθαρση τῶν παθῶν, τῶν ἐπιθυμιῶν, καὶ τὴν ἡσυχία τῆς ψυχῆς.

Διὰ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ ἐπέτυχαν τὴν ἀφιέρωση καὶ ἔγιναν σκεύη ἁγιασμοῦ. Ὁ ἄνθρωπος δὲν δύναται νὰ ἀγαπᾷ τὸν Θεὸν ἢ τὸν πλησίον του, ἐὰν προηγουμένως ἀγαπᾷ μόνον ἑαυτόν! Γι᾿ αὐτὸ εἶπε ὁ Κύριος: «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι».

Τί προσφέρει ὁ μοναχισμὸς στὸν κόσμο;

Ὁ μοναχὸς καθαίρει ὄχι μόνον τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ καὶ τὸ περιβάλλον του. Ὅταν ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἐγκατασταθεῖ ἐν τῇ καρδίᾳ, ἐκχέεται καὶ στὸν πλησίον. Ἕνας μόνο ἅγιος ἀσκητής μπορεῖ νὰ μεταμορφώσει ὁλόκληρο τόπο! Αὐτὸ χρειαζόμαστε σήμερα: ἀνθρώπους ἁγίους, γιὰ νὰ μὴ βυθιστεῖ ὁ κόσμος στὴν ἀμαρτία καὶ τὴ λατρεία τῶν εἰδώλων — δηλαδὴ στὰ πάθη, στὴν ὕλη, καὶ στὴ διαφθορά. Μόνον ἡ λατρεία τοῦ ζώντος Θεοῦ σώζει· τοῦ Θεοῦ τοῦ προφητικῶς ἐκλαλημένου ἀπὸ τὸν Προφήτην Ἠλίαν καὶ τὸν Τίμιον Πρόδρομον.

Τέτοιον δρόμο βάδισε ὁ Ἀββᾶς Ἰσαάκ.

Οἱ γνωρίσαντες αὐτὸν, ἴσως ἀδελφοὶ του ποὺ παρίστανται σήμερα, γνωρίζουν ὅτι ἐκ νεότητός του ποθούσε τὴν ἡσυχία. Ἔφυγε στὴν ἔρημο, γιὰ νὰ μίνῃ μόνος μετὰ τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεὸς τὸν ὁδήγησε στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μπαλαμάντ, ἔπειτα στὴν Παναγία τῆς Χαματούρας, καὶ τέλος στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου καὶ ἐτελείωσε εἰρηνικῶς, μετανοῶν καὶ προσευχόμενος.

Ἦτο ἄνθρωπος ἀυστηρὸς πρὸς ἑαυτόν, με ἄγρυπνη προσοχὴ στὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ. Ἀνάθρεψε μαθητὲς κατὰ τὸ αὐτὸ πνεῦμα. Ἦτο γενναῖος καὶ ἀνδρεῖος, ἐλάλει τὴν ἀλήθεια, καὶ οὐκ ἐφοβεῖτο.

Ἡ ἀσκητικὴ ὁδὸς προϋποθέτει θάρρος — καὶ αὐτὸ δίνεται μόνον ἀπὸ τὸν Θεόν. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀσθενὴς, ἀλλ᾿ ὅταν ἀγωνίζεται ἀνυποχώρητα, ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ τὸν δυναμοῖ. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ μνήμη τοῦ π. Ἰσαάκ μένει ζωντανὴ καὶ βαθεῖα ὅπου ἐγνώσθη.

Ἔζησε, μαρτυροῦντας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι τὸ μόνον ἀναγκαῖον. Τὰ τοῦ κόσμου, ἡ τροφὴ, τὸ ποτὸ, ἡ ὕλη — οὐδὲν ἐκ τούτων εἶναι ἀναγκαῖον. Μόνον ὁ Θεὸς ἀρκεί. Καὶ διὰ τοῦτο, ἔδειξεν σὲ ὅλους ὅτι ὁ κόσμος δὲν ἐπαρκεί, ἀλλ᾿ ὑπάρχει αἰώνια ζωή μετὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία μᾶς περιμένει. Ἀμήν.

---

Ἀιωνία ἡ μνήμη του.
Ἀιωνία ἡ μνήμη.
Ἀιωνία αὐτοῦ ἡ μνήμη.

οι Άγιοι στη ζωή μας

 

Μη φοβάστε αν διωχθείτε.....φοβηθείτε να μη χάσετε τη Χάρη